Cellulit, którego prawidłowa nazwa to ganoid lipodystrophy lub GLD, to niezwykle częsty problem kobiet, nieco rzadziej dotykający również mężczyzn. Co więcej, sam problem wydaje się z roku na rok obejmować swoim działaniem coraz większą grupę kobiet - oraz mężczyzn, co jeszcze jakiś czas temu wydawało się być raczej niemożliwe, ze względu na ich budowę anatomiczną.
Dane wskazują na to, że z cellulitem radzić musi sobie nawet nieco ponad 80% kobiet po 20 roku życia.
Przypadłość objawia się charakterystyczną „pomarańczową skórką”, do której skóra upodabnia się na skutek gromadzenia pod nią wody lub tłuszczu.
Patogeneza i przyczyny - skąd się bierze cellulit?
Zakłada się, że cellulit powstaje w wyniku między innymi nieprawidłowego krążenia krwi oraz limfy - oprócz tego istnieje oczywiście mnóstwo przyczyn, które wpływają na zwiększenie szansy na rozwinięcie się problemu. Przez problemy z krążeniem tkanki zaczynają być gorzej odżywiane, a między nimi gromadzi się woda, pojawia obrzęk, nierównomiernie rozkłada tłuszcz. Zaburzenia hormonalne, wywoływane przez okres dojrzewania lub menopauzę, także należą do potencjalnych źródeł cellulitu. Ryzyko wystąpienia choroby pogłębiają także nawyki: mała aktywność fizyczna, siedzący tryb życia, zła dieta, nadmierne opalanie się, spożywanie alkoholu i papierosów. W niektórych przypadkach cellulit łączy się także z innymi chorobami, stanowiąc ewentualne powikłania lub efekt działania leków.
Cellulit wodny a tłuszczowy - jak wygląda cellulit?
Istnieją dwa typy cellulitu: wodny (twardy) oraz tłuszczowy (miękki). Różnią się między sobą w zależności od podłoża, na którym dochodzi do formowania się zmian. Nie zawsze rozróżnienie między nimi jest proste.
Cellulit miękki tłuszczowy nie przylega ściśle do tkanki mięśniowej i może zajmować duże powierzchnie. Da się go łatwo dostrzec - wyróżnia się fałdkami i obrzmiałą skórą, którą kojarzyć może się ze skórką pomarańczy albo pikowanym materiałem (tak zwana skóra materacowa). Zasadniczo występuje najczęściej u osób mało aktywnych fizycznie, chociaż istnieją wyjątki od tej reguły. Czasem pojawia się także jako efekt szybkiej utraty wagi. Trzeba również pamiętać, że cellulit miękki to często powikłanie źle leczonego cellulitu twardego.
Inaczej sprawy mają się w przypadku cellulitu twardego - przywiera on mocno do mięśni, dotyka często osób młodych i aktywnych fizycznie.
W ocenie stopnia cellulitu stosuje się następującą skalę:
- Stopień zerowy - niewielkie pobruzdowania fałd skórnych, bez wywierania nacisku na skórę nie da się stwierdzić zmian. Zaczyna tworzyć się opuchnięcie tkanki przez niedostateczny przepływ limfy.
- Stopień pierwszy - wyróżnia się zagłębienie po ujęciu fałd skórnych, zaczyna wykształcać się „skórka pomarańczowa”, w przestrzeni międzykomórkowej zbiera się płyn, obrzęk przybiera na sile.
- Stopień drugi - pojawiają się zaburzenia w tkance tłuszczowej, zazwyczaj w formie niewielkich, drobno rozsianych grudek i guzków. Obszar zajęty cellulitem wykształca wyraźnie widoczną „skórkę pomarańczową”. Najczęściej to właśnie ten objaw, kojarzony z cellulitem na udach, stanowi jeden z najlepiej rozpoznawalnych symptomów problemu.
- Stopień trzeci - rozmiar grudek i guzków zwiększa się, przedziela je włóknista tkanka, pozostają widoczne niezależnie od ułożenia ciała i poziomu nacisku. Wykształcają się dolegliwości bólowe.
Gdzie pojawia się cellulit?
Cellulit kojarzy się powszechnie z okolicami bioder, jednak tak naprawdę może występować także w innych miejscach. Rozróżnia się w tym zakresie:
- cellulit na nogach (w tym na udach)
- cellulit na piersiach
- cellulit na pośladkach
- cellulit na ramionach
- cellulit na rękach
W przypadku mężczyzn, cellulit najczęściej zauważa się w okolicach brzucha i karku.
W przypadku diagnozowania cellulitu stawia się na kilka metod, które pozwalają ocenić stan choroby. Ważna jest diagnostyka wzrokowa, badanie palpacyjne, analiza skóry za pomocą odpowiednich parametrów i skal dermatologicznych.
Oprócz tego klasyczna ultrasonografia umożliwia zobrazowanie skóry oraz tkanki podskórnej, pozwalając na stwierdzenie występowania obrzęków lub zmian. Warto jednak pamiętać o tym, że techniki diagnostyki cellulitu cały czas ulegają zmianom - zarówno dermatolodzy jak i kosmetolodzy starają się usprawnić i rozwinąć sposoby rozpoznawania choroby.
Leczenie cellulitu - zabiegi na cellulit
Na szczęście - istnieje wiele metod walki z cellulitem, które wybiera się w zależności od rodzaju i stopnia zaawansowania choroby. Zazwyczaj łączy się metody mechaniczne, dietę na cellulit, stosowanie odpowiednich preparatów, by uzyskać satysfakcjonujący efekt.
Lecząc cellulit, stosuje się także specjalne podskórne mieszaniny, zawierające w sobie między innymi kofeinę, wyciąg z karczocha zwyczajnego, wyciąg z nostrzyka żółtego i turyny, L-karnityny, tiratricolu lub prokainy. Wymienione substancje wpływają doskonale na usprawnianie przepływu krwi i limfy, regenerując tkanki podskórne. Zabieg przeprowadza się techniką mezoterapii igłowej, wstrzykując podskórnie przygotowaną wcześniej substancję. Dobrym wyjściem w leczeniu cellulitu są też różnorodne masaże, pozwalające przy pomocy specjalnie skonstruowanych narzędzi prowadzić drenaż tkanek i usuwać z nich toksyny.
Zastosowanie w leczeniu cellulitu znajduje także karboksyterapia, która wykorzystuje dwutlenek węgla do radzenia sobie z chorobą. Uszkadza ona komórki tłuszczowe, dotlenia skórę i tkanki, poprawia jej elastyczność. Dodatkowo zabieg jest bezbolesny - podawany igłą o niewielkiej średnicy, nie wymaga nawet znieczulenia!
Oprócz tego stosuje się szereg kosmetyków, kremów, maści i suplementów, które razem z dietą na cellulit mogą poprawić stan chorego w zakresie choroby. Dieta antycellulitowa zakłada zbilansowanie posiłków i dbałość o odpowiednie wartości, dostarczane do organizmu w najmniej przetworzonym stanie. Zaleca się więc spożywanie warzyw, owoców, zbóż pełnoziarnistych, ryb, chudego mięsa. Nie bez znaczenia pozostaje także odpowiednie nawadnianie organizmu, czyli wypijanie 2-3 litrów wody dziennie. Dietę warto uzupełnić zdrową aktywnością fizyczną, która jest w stanie wspomóc redukowanie cellulitu.
